Katherine Kelson Johnson kijkt op dit schilderij dat door Mary Cassatt geschilderd is, met een treurige blik een beetje voor zich uit, terwijl ze haar hoofd met haar linkerhand zacht ondersteund. Daarnaast houdt ze in haar rechterhand een witte zakdoek vast, die zeer waarschijnlijk bedoeld is om haar tranen te drogen.
Wat is haar overkomen, wat is er in haar leven gebeurd, wat is er met haar gebeurd waardoor ze zo treurig is geraakt? Dat zijn de vragen die dit olieverfschilderij bij mij oproepen. Een passend antwoord op deze vragen kan ik u met de beste wil van de wereld uiteraard niet geven.
Wat ik u echter wél mee kan geven is dat ik dit olieverfschilderij zeer sterk vindt, en dat komt écht niet alleen door de treurigheid die Katherine Kelson Johnson in zijn greep heeft gehouden, het komt vooral ook door de bewuste keuze die Mary Cassatt heeft gemaakt om voor dit olieverfschilderij slechts één krachtige kleur te gebruiken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten