Tegenwoordig staan de koeien in weilanden die door schrikdraad afgebakend zijn, maar dat was in de negentiende eeuw zeker nog niet het geval, want in die tijd liepen de koeien nog in weilanden die door niets werden afgebakend. Daarom was het in die tijd altijd noodzakelijk dat er iemand bij de grazende koeien aanwezig was om ze bij elkaar te houden.
Op het schilderij ziet u dat een jonge vrouw even op het gras is gaan liggen om haar vermoeide voeten een beetje rust te geven. Ze kijkt een beetje afwezig voor zich uit, waardoor het lijkt of ze compleet in haar eigen gedachten weg is gezonken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten