Toen ik een paar weken geleden voor de eerste keer naar dit mooie schilderij keek, moest ik écht even met mijn ogen knipperen, want de frisse kleuren knalden als het ware in mijn ogen die dat op dat moment niet leken te kunnen verdragen, en dat is dan ook gelijk de reden waarom ik dit schilderij inmiddels meerdere keren met al mijn aandacht heb bekeken.
Nu ik dit schilderij in retrospectief bekijk moet ik concluderen dat ik zwaar onder de indruk van dit schilderij ben geraakt, want ik kan het schilderij maar niet uit mijn gedachten zetten, waardoor ik bijna alles om mij heen lijk te vergeten, en dat zegt wel het één en ander over de stille kracht die dit schilderij volgens mij in zich heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten