De totale onschuld droop als het ware van haar af, waardoor het leek of ze in haar leven maar zelden iets fout had gedaan. Ze keek de kunstschilder die haar beeltenis op het schildersdoek schilderde met een zachte glans in haar mooie bruine ogen aan, waardoor het leek dat ze aan hem wilde zeggen dat hij naar haar toe moest komen om haar zacht aan te raken.
Dat lijkt een tekst die uit een boek had kunnen komen, maar het is een tekst die in mij opkwam toen ik een paar maanden geleden voor de eerste keer naar dit schilderij van John Singer Sargent keek, want de schilderijen van John Singer Sargent maken in mij niet alleen de kunstliefhebber wakker, ze maken ook de auteur die in mij zit wakker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten