Toen Jules Breton in 1842 Félix De Vigne ontmoette begon zijn artistieke training pas echt van de grond te komen. De Vigne, die zeer onder de indruk van het kunstschilderstalent van Jules Breton was, wist diens familie ervan te overtuigen dat Jules Breton kunst moest gaan studeren.
In 1843 reisde Jules Breton naar de Belgische stad Gent waar hij aan de Academie begon. In 1846 verhuisde Jules Breton naar Antwerpen om daar onder Gustave Wappers verder te gaan met zijn studie. In 1847 ging hij naar Parijs om zich in die stad te vervolmaken aan de Ecole des Beaux Arts. In 1858 trouwde hij met Elodie De Vigne, de dochter van Félix De Vigne.
Jules Breton was vooral een kunstschilder van het Franse plattelandsleven. Zijn grote talent in het traditioneel realistisch schilderen maakt dat Jules Breton één van de belangrijkste proponenten hiervan geworden is. Zijn voornaamste werken kunnen hierdoor dan ook in vier categorieën ingedeeld worden: het werk op het platteland, het rusten op het platteland, plattelandsfestivals en religieuze festivals.
De exhibities die tussen de jaren 1870 en 1890 gehouden werden vestigden voorgoed zijn reputatie, en hij werd dermate populair als kunstschilder dat Jules Breton vaak kopieën van zijn eigen werk maakte. (Bronvermelding: wikipedia.nl)
Het leven op het platteland was in de negentiende eeuw zeer zwaar, en dat zorgde er voor dat de meeste mensen die toen op het platteland leefden en werkten vaak niet bepaald oud werden, maar het zorgde er ook voor dat de samenleving op het platteland toen zeer hecht was, dat is naar mijn mening zeer goed op dit schilderij te zien.
Op het schilderij ziet u dat een aantal vrouwen in de avond samen zijn gekomen om gewoon even met elkaar te praten over de zaken die hen toen bezighielden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten