Doordat hij vaak met agrariërs en hun familieleden omging besefte hij heel goed dat het leven en vooral het werken op het platteland zeer zwaar was.
Hierdoor zag hij ook dat het met de foeragering op het platteland niet al te best gesteld was. Het water werd namelijk door zogenoemde waterdraagsters in kruiken naar de landarbeiders en diens vrouwen, dochters en zonen gebracht. De kruiken waarin het water door de waterdraagsters werd vervoerd waren echter lang niet altijd even schoon, waardoor de meest verschillende ziektes altijd op de loer lagen.
Op dit schilderij ziet u een waterdraagster, die op het moment waarop ze geportretteerd werd lijkt te beseffen dat ze het met haar beroep niet zo slecht heeft getroffen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten