Zelfportret Van Elisabeth Vigée Le Brun

Zelfportret geschilderd door
Elisabeth Vigée Le Brun

Elisabeth Vigée Le Brun was een Franse kunstschilderes. Ze werd op 16 april 1755 in Parijs geboren, en ze overleed op 30 maart 1842 in Louveciennes. Ze is vooral bekend geworden door haar portretten van koningin Marie Antoinette en van de Europese adel.

Elisabeth Vigée was een dochter van kunstschilder Louis Vigée en Jeanne Massin. In haar eerste levensjaren werd ze met liefde verzorgd en opgevoed door een boerenfamilie die in de buurt van Chartres woonde en werkte. Toen ze in Parijs terug was gekeerd verbleef ze in het internaat van een kloosterschool. Vanaf 1767 woonde ze thuis en kreeg tekenles van haar vader die echter in hetzelfde jaar nog overleed.

Daarna studeerde ze bij Gabriël Briard en Horace Vernet. Ook Jean Baptiste Greuze had een zeer grote invloed op de kunstzinnige ontwikkeling van haar Neoclassicistische schildersstijl. Vanaf haar vijftiende levensjaar verdiende ze haar geld met het vervaardigen van portretten, al moest ze haar atelier in 1774 tijdelijk sluiten omdat ze geen licentie had. In 1776 trouwde ze met Jean Baptiste Pierre Le Brun.

Ze ontwikkelde zich in de jaren 1770 tot een portretschilderes die zeer veel gevraagd werd, waardoor ook koningin Marie Antoinette zich vaak door haar liet portretteren. Dit heeft ertoe geleid dat er een zeer goede relatie tussen koningin Marie Antoinette en Elisabeth Vigée Le Brun ontstond.

In het jaar 1780 werd Jeanne Julie Louise in een warm nest geboren. De liefde die ze van Elisabeth Vigée Le Brun en diens echtgenoot kreeg was groot waardoor nu het idee is ontstaan dat ze wellicht te veel door haar beide ouders verwend werd. In 1781 maakte Elisabeth Vigée Le Brun met haar man een reis door de noordelijke en de zuidelijke Nederlanden, waar ze de schilderstechniek van de Vlaamse en Hollandse grootmeesters met zeer veel aandacht bestudeerde. Ze vervaardigde hier ook een aantal portretten.

In 1783 werd ze lid van de koninklijke Académie voor Beeldhouw en Schilderkunst, als historieschilderes. Het bestuur van de Académie maakte echter bezwaar tegen haar kandidatuur, maar de benoeming vond op koninklijk verzoek tóch doorgang. Ondanks de meer dan koele ontvangst prezen critici haar in 1785 vanwege haar op de Salon van de Académie getoonde schilderswerken.

Door haar zeer grote succes en vele goede contacten in de society werd Elisabeth Vigée Le Brun in de jaren voor de Revolutie zelf ook een bekende figuur, en dat had voor haar zeker voordelen. Maar daar waar voordelen zijn, zijn ook nadelen, en één van die nadelen was dat men haar zonder bewijs een aantal buitenechtelijke relaties in de schoenen schoof, waardoor in 1779 een aantal gefingeerde liefdesbrieven tussen haar en de minister van financiën, Charles Alexandre de Colonne, zonder scrupules werden gepubliceerd.

Elisabeth Vigée Le Brun behoorde tot de eerste golf van vluchtelingen die na het uitbreken van de Franse Revolutie het land in zeer grote haast verlieten. Vanaf eind 1789 verbleef ze met haar dochter in Italië, waar ze met zeer veel succes haar carrière voortzette. In 1792 ging ze naar Wenen, waarna ze in 1795 naar Rusland vertrok. Haar ballingschap duurde meer dan twaalf jaar, en dat had voor haar meer voor dan nadelen, want haar ballingschap werd voor haar een ware triomftocht langs de Europese families die van adellijke afkomst waren.

In haar geboorteland werd ze echter nog steeds als een Royalist gezien, waardoor al haar eigendommen in beslag werden genomen. Haar echtgenoot schreef vergeefs een verweerschrift, waardoor hij genoodzaakt was een scheiding aan te vragen, om zijn eigen bezittingen veilig te stellen. In 1800 werden de strenge maatregelen tegen Elisabeth Vigée Le Brun opgeheven, waardoor ze na een lang verblijf in de Duitse stad Berlijn, in 1802 naar Frankrijk terug kon keren.

Ten tijde van de Vrede van Amiens tussen Frankrijk en Engeland woonde en werkte Elisabeth Vigée Le Brun in Londen, waar ze onder andere Lord Byron portretteerde. In 1805 reisde ze via Holland naar Parijs terug. Haar relatie met Napoleon Bonaparte, die inmiddels in Frankrijk als Staatshoofd de scepter zwaaide, was echter slecht, waardoor ze slechts één schildersopdracht van hem kreeg.

Vanaf 1809 woonde Elisabeth Vigée Le Brun in Louveciennes. In 1817 en 1824 exposeerde ze nog op de Salon, en tussen 1835 en 1837 publiceerde ze haar memoires. Ze overleed in 1842 en is begraven op het kerkhof van Louveciennes.

Het oeuvre van Elisabeth Vigée Le Brun bestaat uit 660 portretten en 200 landschappen. De portretten hebben vaak meer glamour dan diepgang, maar geven juist daardoor een zeer interessant tijdsbeeld.

Elisabeth Vigée Le Brun gold naast Angelika Kauffmann, Adélaïde Labille-Guiard en Marguerite Gérard tot de bekendste kunstschilderessen van haar tijd.

Elisabeth Vigée Le Brun Met Haar Dochter Julie

Elisabeth Vigée Le Brun Met
Haar Dochter Julie geschilderd
door Elisabeth Vigée Le Brun

Op dit schilderij ziet u Elisabeth Vigée Le Brun met haar dochter Julie staan. De relatie die ze hadden was toen zeer goed, en dat is op het schilderij ook wel heel duidelijk te zien.

Door de jaren heen zou de relatie tussen Julie en haar moeder echter steeds slechter worden doordat Elisabeth een man afwees waar haar dochter mee wilde trouwen. Tegen de wil van haar moeder in zette Julie haar wil echter tóch door, waardoor ze elkaar jarenlang niet meer zagen of schreven.

Het huwelijk dat Julie met haar man had was echter geen goed huwelijk, waardoor Julie op een kwade dag zelfs in de prostitutie terecht kwam. Hierdoor liep ze syfilis op, waardoor ze op jonge leeftijd in de armen van haar moeder kwam te overlijden, want de liefde die Elisabeth Vigée Le Brun voor haar dochter voelde, was ondanks alles tóch blijven bestaan.

Madame Molé-Reymond

Madame Molé-Reymond
geschilderd door
Elisabeth Vigée Le Brun

Ik weet niet wie Madame Molé-Reymond was, en dat doet er ook niet toe.

Wat er naar mijn mening echter wél toe doet is het feit dat Elisabeth Vigée Le Brun een in mijn ogen zeer mooi en vrolijk ogend portret van Madame Molé-Reymond heeft gemaakt, want de lach die op haar mond rust is leuk, waardoor de kleuren die Elisabeth Vigée Le Brun voor het vervaardigen van dit portret heeft gebruikt, een zeer warme en overtuigende indruk op mij als kunstliefhebber maken.

Portret Van Een Jonge Vrouw

Portret Van Een Jonge Vrouw geschilderd
door Elisabeth Vigée Le Brun

Elisabeth Vigée Le Brun schilderde in haar zeer succesvolle carrière niet alleen de mensen die van adellijke afkomst waren op het schildersdoek, want ze schilderde ook portretten waarop de mensen die van gegoede afkomst waren te zien zijn.

Een meer dan uitstekend voorbeeld daarvan is het portret van een jonge vrouw die u naast deze korte tekst afgebeeld ziet staan.

Elisabeth Alexeievna

Elisabeth Alexeievna geschilderd
door Elisabeth Vigée Le Brun

De persoon die u op het hiernaast afgebeelde portret ziet staan is Elisabeth Alexeievna, de vrouw die later gravin Elisabeth Alexeievna zou worden.

Zij was een bekende dame uit de negentiende-eeuwse Russische adel en society die zich, net als vele andere mensen van adel voor haar, meerdere keren door Elisabeth Vigée Le Brun op het schildersdoek heeft laten portretteren.

Marie Gabriëlle De Gramont

Marie Gabriëlle de Gramont
geschilderd door
Elisabeth Vigée Le Brun

Ik heb een paar dagen geleden op de Duits/Franse tv-zender ARTE een documentaire gezien die in zijn geheel over het leven en het werk van Elisabeth Vigée Le Brun ging, waardoor ik nóg meer kennis over de Franse kunstschilderes heb opgedaan.

Uiteraard kwamen in die documentaire haar schilderijen die haar beroemd hebben gemaakt aan de orde, maar helaas was het schilderij waarop Marie Gabriëlle de Gramont te zien is daar niet bij.

Dat vind ik persoonlijk erg jammer, want ik vind juist dit schilderij één van de mooiste die ze in haar zeer lange en zeer kleurrijke carrière heeft gemaakt.

Marie Antoinette Met Haar Kinderen

Marie Antoinette met haar
kinderen geschilderd door
Elisabeth Vigée Le Brun

Koningin Marie Antoinette was een vrouw die van huis uit zeer eenvoudig was. Dat werd door het merendeel van de Franse bevolking echter niet geloofd, daar zij door hen als een spilzieke dame, die zo snel mogelijk van de troon moest verdwijnen, werd gezien.

Elisabeth Vigée Le Brun zag dat echter heel anders daar zij immers bijna dagelijks zag dat koningin Marie Antoinette een vrouw was die, naargelang de omstandigheden dat toelieten, zo eenvoudig mogelijk leefde.

Hierdoor zag ze ook dat de Franse koningin zeer veel van haar drie kinderen hield, en om die reden heeft ze dit zeer mooie schilderij geschilderd.