Portret van Henry Laurens, geschilderd door John Singleton Copley |
Tijdens de Amerikaanse onafhankelijkheidsoorlog was hij een afgevaardigde van het Continental Congress, en later was hij een diplomaat voor de Verenigde Staten van Amerika die onder meer in de Nederlanden werkzaam was.
Zijn vader, een eenvoudige zadelmaker, stuurde hem op twintigjarige leeftijd naar Engeland, waar hij in de leer ging bij een handelaar die voorheen in Charleston had gewoond. In 1747 keerde Henry Laurens terug naar de Amerikaanse koloniën om zich daar als internationale handelaar te vestigen. Hij nam deel aan de driehoekshandel: hij importeerde rum uit de Cariben en slaven uit Afrika, terwijl hij rijst, indigo, huiden en scheepsonderdelen exporteerde, waardoor hij door zijn bloeiende onderneming al snel een puissant rijke man werd.
In 1750 trouwde hij met Eleanor Ball. Het echtpaar kreeg twaalf kinderen, maar zeven van hen stierven reeds op jonge leeftijd. Ook Eleanor stierf al in 1770. Zoals vele Amerikaanse kooplui gebruikte Henry Laurens zijn kapitaal in 1772 om grond aan te kopen om daar plantages op te zetten. Vier jaar later had hij al zijn handelsactiviteiten volledig stopgezet, daar zijn plantages zijn nieuwe zeer lucratieve bron van inkomsten waren geworden.
Als respectabele handelaar en zakenman werd Henry Laurens in 1757 lid van de Amerikaanse koloniale Vergadering, waarna hij jaarlijks werd herkozen. Tijdens de Amerikaanse revolutie gaf hij aanvankelijk de voorkeur aan de verzoening met Engeland, maar toen de Engelse eisen niet werden afgezwakt schaarde hij zich achter de revolutionairen. In januari 1777 werd hij gekozen tot afgevaardigde van South-Carolina in het tweede Continental Congress, dat als regering van de opstandige Amerikaanse koloniën optrad. Bovendien fungeerde hij van 1 november 1777 tot en met 9 december 1778 als president van het Congress. In het najaar van 1779 benoemde het Continental Congress hem tot gevolmachtigde ambassadeur in de Nederlanden. Allereerst kreeg hij de opdracht mee een lening te bemachtigen, waarmee het Congress hoopte de slepende strijd tegen de Engelsen te financieren. Ten tweede was het zijn taak diplomatieke erkenning van de VS te verkrijgen en een handelsverdrag af te sluiten.
Henry Laurens zou zijn bestemming echter nooit bereiken, want reeds voor de kust van Newfoundland werd zijn schip door de Engelse marine overmeesterd. Wanhopig gooide hij zijn diplomatieke papieren overboord, maar tevergeefs: de documenten werden door de Engelse Marine tijdig uit de oceaan gevist. Hierdoor ontdekten de Engelsen dat Henry Laurens een geheim verdrag meedroeg. Dat was een in 1778 gesloten verdrag tussen de Amsterdamse koopman Jean de Neufville en de Amerikaanse diplomaat William Lee. Hoewel de tekst van het verdrag zeker niet rechtsgeldig was-beide heren hadden op eigen initiatief gehandeld, zonder toestemming van hun beider regeringen-grepen de Engelsen de tekst aan om Nederland de oorlog te verklaren.
Dit was het begin van de Vierde Engels-Nederlandse Oorlog, die van 1780 tot en met 1784 duurde. Hollandse kooplui handelden namelijk al jaren via het eiland Sint Eustatius met de Amerikaanse revolutionairen. Wapens en munitie werden vanuit de Nederlanden naar het eiland verscheept, waar Amerikaanse handelaren ze opkochten. De Engelsen hadden al tevergeefs tegen deze smokkelhandel geprotesteerd, waardoor het geheime verdrag in Laurens' bezittingen als "casus belli" kon worden gebruikt. Hierdoor werd Henry Laurens van hoogverraad beschuldigd en werd opgesloten in de Tower van Londen. Uiteindelijk kwam hij op 31 december 1781 vrij, in ruil voor de vrijlating van de Engelse generaal Lord Conwallis, die zich tijdens de slag bij Yorktown in 1781 aan de Amerikanen had overgegeven.
Henry Laurens was vervolgens als diplomaat aanwezig bij de vredesonderhandelingen om de Amerikaanse onafhankelijkheidsoorlog te beëindigen, waardoor in 1783 de besprekingen in Parijs van start gingen. Deze besprekingen worden ook wel de Vrede van Parijs genoemd.
In 1784 keerde Henry Laurens terug naar de VS, waar hij zich echter uit de politiek terugtrok. Hij stierf op 8 december 1792 op zijn landgoed in South-Carolina. (Bronvermelding: wikipedia.nl)
Uit de hierboven staande tekst blijkt wel dat Henry Laurens een zeer belangrijke Amerikaanse diplomaat was, die er zeker toe heeft bijgedragen dat de VS onafhankelijk van Engeland werd. Het moet volgens mij dan ook een zeer grote eer voor John Singleton Copley zijn geweest om het schilderij dat u naast deze zeer uitvoerige tekst ziet staan te mogen schilderen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten